Marie en Meert, wat moet ik zonder ze. Marie (links) ken ik nu ongeveer 7 jaar en Merel (rechts) 15 jaar.
Vandaag hadden we eindelijk met z´n drietjes afgesproken om wat te drinken. Wel in HHW, voor het geval dat het fout zou gaan, maar dat is niet gebeurd gelukkig! Eerst even wat drinken en bijkletsen bij Wonders en daarna foto´s gemaakt, as always. Ook maar meteen besloten dat we de nieuwe K3 moeten worden, de haarkleuren kloppen in ieder geval al!
We zijn alle drie zo verschillend, maar we vullen elkaar heel goed aan. Het is zo belangrijk voor mij om zulke goede vriendinnen te hebben! En natuurlijk is er ook een periode geweest dat zij niet begrepen wat er aan de hand was en dat ik ze minder zag. Ze zullen ook vast wel eens iets niet zo aardigs over mij gezegd hebben, maar dat maakt echt helemaal niks meer uit. Ze zijn er voor mij op de momenten dat ik ze nodig heb en dat is het aller belangrijkste!
Wat zo fijn is, is dat ik met Merel overal over kan praten en zij mij altijd probeert te begrijpen en echt met me meeleeft. Bij Maritta kan ik doen wat ik wil. Als zij bij mij is, lig ik soms te slapen en dan komt ze gewoon naast me liggen om ook even te slapen. Wat vanmiddag weer het geval was. Na de gezellige middag viel ik toch echt in slaap en Marie lag er gezellig naast.Zowel Merel als Maritta kan ik dagen, soms weken, niet spreken en op de momenten dat we elkaar weer spreken is er niks veranderd. Heerlijk! Ook gaat het over veeel meer dan mijn ziek zijn, ook dat is soms wel even echt heel lekker.
